Među više stambenih objekata projektovanih za beogradskog investitora i sopstvenika Josifa Šojata izdvaja se višestambena interpolirana zgrada (stambena zgrada sa najamnim stanovima) u ulici Kralja Milutina 33, kojom je Zloković uneo duh mediteranske profane arhitekture u Vračarski gradski aglomerat, načinivši nekoliko oblikovnih gestova netipičnih za dotadašnju beogradsku arhitekturu. Na uličnoj fasadi se prepoznaju četiri zone različitog horizontalnog tretmana, s tim da donja zona ulaznog postamenta i gornja zona lođe sa po tri zalučena arkadna otvora stvaraju, gotovo identičnu, sponu između unutrašnjeg i spoljnjeg prostora – između privatnosti i urbaniteta. U arhitekturi fasade su zastupljeni dekorativni elementi koji stilski pripadaju romanici, ranoj italijanskoj i venecijanskoj renesansi. Likovnost fasade upotpunjuju reljefi i fasadna skulptura vajara Živojina Lukića i alegorijska fresko kompozicija slikara Mladena Josića u gornjoj zoni fasade koja prerasta u završni friz i naglašeni završni venac. Stvarana u interakciji tri umetničke discipline – arhitekture, skulpture i slikarstva – kuća Josifa Šojata predstavlja jedinstven primer beogradske stambene arhitekture prve polovine 20. veka. Eklektički oblikovana i inventivno komponovana fasada, uz osavremenjenu strukturalizaciju korpusa, upućuje na Zlokovićevu prelaznu fazu, od istoricizma prema modernizmu.
