Među više stambenih objekata projektovanih za beogradskog investitora i sopstvenika Josifa Šojata izdvaja se višestambena interpolirana zgrada (stambena zgrada sa najamnim stanovima) u ulici Kralja Milutina 33, kojom je Zloković uneo duh mediteranske profane arhitekture u Vračarski gradski aglomerat, načinivši nekoliko oblikovnih gestova netipičnih za dotadašnju beogradsku arhitekturu. Na uličnoj fasadi se prepoznaju četiri zone različitog horizontalnog tretmana, s tim da donja zona ulaznog postamenta i gornja zona lođe sa po tri zalučena arkadna otvora stvaraju, gotovo identičnu, sponu između unutrašnjeg i spoljnjeg prostora – između privatnosti i urbaniteta. U arhitekturi fasade su zastupljeni dekorativni elementi koji stilski pripadaju romanici, ranoj italijanskoj i venecijanskoj renesansi. Likovnost fasade upotpunjuju reljefi i fasadna skulptura vajara Živojina Lukića i alegorijska fresko kompozicija slikara Mladena Josića u gornjoj zoni fasade koja prerasta u završni friz i naglašeni završni venac. Stvarana u interakciji tri umetničke discipline – arhitekture, skulpture i slikarstva – kuća Josifa Šojata predstavlja jedinstven primer beogradske stambene arhitekture prve polovine 20. veka. Eklektički oblikovana i inventivno komponovana fasada, uz osavremenjenu strukturalizaciju korpusa, upućuje na Zlokovićevu prelaznu fazu, od istoricizma prema modernizmu.
Srbija, Beograd
1928.
Konkursni rad za zgradu Doma invalida na Malom Kalemegdanu predstavlja jedan manje poznat Zlokovićev projekat iz ranijeg perioda stvaralaštva koji je sada istraživačima dostupan u Legatu Milana Zlokovića pri Muzeju grada Beograda.
